پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

اگر بپذیریم جهان ادبیات پاسخی به جهان واقعی است، در حالی که جهانی مملو از شرارت‌ها ما را احاطه کرده، وجود نیروی شر در ادبیات نیز بسیار ضروری می‌شود. مجتبی زمانی در این نوشته نگاهی به حضور شر در ادبیات داستانی می‌کند و سپس به جای نسبتا خالی آن در ادبیات فارسی می‌پردازد.

محمد علی جمالزاده ادیب، پژوهشگر، مترجم، تاریخ شناس و پدر داستان نویسی کوتاه ایران و نویسنده گنج شایان، فارسی شکر است و تلخ و شیرین ۲۳ دی ۱۲۷۰ متولد شد. وی را به عنوان آغازگر سبک واقع‌گرایی در ادبیات داستانی فارسی می‌شناسند.

محمد راغب گفت: قالب رایج ادبی امروز روایت است که گاه در رمان و گاه در سینما و تلویزیون خودش را مطرح می‌کند. شاید ضرباهنگ تند زندگی امروز گرایش بیشتری به سوی شکل‌های مجاز مرسلی دارد تا پدیده‌های استعاری. تعداد رمان‌های منتشر شده بسیار بیشتر از مجموعه شعرهاست، چون بازار بهتری دارد و این‌ها همه در سایه جهانی‌شدن ماست.

گفت‌و‌گو با محمود دولت‌آبادی به بهانه انتشار رمان «بیرون در» هیچ‌گاه دست از کار نمی‌کشم برخلاف برخی که باید ساعت‌ها از آنان گفت و نوشت تا مخاطبان بفهمند که کیستند و چه کارهایی کرده‌اند، عده انگشت‌شماری هم هستند که حتی در حوزه بی‌سر و صدایی همچون کتاب هم نیاز چندانی به معرفی ندارند.محمود دولت‌آبادی یکی از همین چهره‌هاست، نویسنده‌ای که او را از معدود بازماندگان دهه چهل، دورانی می‌دانند که بسیاری منتقدان ادبی از آن با عنوان دهه طلایی ادبیات داستانی فارسی یاد می‌کنند. مردی که همنشین و همدوره بزرگانی همچون احمدشاملو، هوشنگ گلشیری، جلال آل‌احمد و غلامحسین ساعدی بوده و خودش هم به واسطه آثار ارزشمندی چون رمان چندجلدی «کلیدر»، «جای خالی سلوچ» و طی سال‌های اخیر هم «طریق بسمل شدن» یکی از گنجینه‌های ادبیات داستانی معاصرمان به شمار می‌آید.